Toen Mariëlle (1970) in 2009 de diagnose borstkanker kreeg was ze daardoor overvallen. Als doktersassistent had ze genoeg gezien, maar opeens zat ze zelf in dat traject. Ze had ook regelmatig mensen naar Viore verwezen. Als patiënten twijfelden zei ze: ‘Ga nou maar!’, wetende dat het een fijne plek voor hen zou zijn.
Mariëlle
‘Tien jaar ben ik schoon geweest. Ik ben sportief, geef hardlooptrainingen, en daardoor merkte ik het. Het lopen voelde anders, ik dacht wat lopen die nieuwe hardloopschoenen raar. Op Goede Vrijdag kwam ik erachter dat de kanker in mijn botten zat. Een slechte vrijdag dus. Tien dagen voor mijn trouwen. Verdriet en geluk lagen wel heel dicht bij elkaar in die dagen.
Daar zat ik dan. Ik was nog geen vijftig en werd afgekeurd. Hoe moest ik mezelf vermaken? Ik kende Viore natuurlijk, omdat ik het patiënten in de praktijk had geadviseerd. Nu moest ik zelf over die drempel. Dat was echt wel even een ding.’
‘Ik heb ontdekt hoe warm het bij Viore is. Barbara, een lotgenoot, heeft mij echt heel erg geholpen. Met gesprekken en door te laten zien wat er allemaal te doen is. Wouter is gids bij Viore, met hem kan je altijd even praten. In een-op-een gesprekken kan je je zorgen ventileren. Ik zit met de angst dat ik mijn man, twee kinderen en ouders achterlaat. Door daarover te praten kan je dat toch een beetje verwerken. Ik voel me daarna wel opgelucht.
Ik ontmoet bij Viore allerlei verschillende mensen en je maakt ook zeker vrienden. Zo raakte ik bevriend met Petra, haar zag ik ook buiten Viore. Ze is vier maanden geleden overleden. Dat is wel heel dubbel, maar ik ben toch blij met de tijd die we met elkaar gehad hebben.’
‘Ze bieden allerlei activiteiten aan bij Viore. Ik doe daar leuke dingen, het is mijn tweede woonkamer. Twee tot drie keer per week kom ik in het atelier, of om te wandelen of mee te doen met yoga. Vanmorgen nog, heb ik zo’n leuke ochtend gehad. We zijn gaan wandelen, hebben paddenstoelen gezien en een bonte specht. Het is gezellig en je hebt het helemaal niet over kanker. Bij het schilderen tikken we het soms even aan. Dan weet je: we zitten allemaal in hetzelfde schuitje. Maar verder, we willen vooral een gezellige ochtend hebben.’
† in herinnering, enige tijd na dit interview is Mariëlle overleden. Mariëlle heeft veel betekend voor Viore en zich onder andere ingezet voor de expositie van Viore in het Raadhuis
Wil je ook graag ervaren wat Viore voor jou kan betekenen? Je bent van harte welkom om gewoon bij ons binnen te lopen. Heb je nog vragen? We beantwoorden ze graag!
Wil je eens in de maand onze nieuwsbrief ontvangen? Vul dan je gegevens in!
Doneer en help Viore om het verschil te maken voor iedereen die leeft met kanker. Jouw bijdrage is van onschatbare waarde!
